Recenzo de
Don Harlow

Ombro sur Interna Pejzaĝo

Ombro sur Interna Pejzaĝo

de Spomenka ŜTIMEC

Pisa: Edistudio, 1984. Bindita. 141p.

________________________________________

Pro la lingvaĵo, mi nepre volas rekomendi ĉi tiun libron al ĉiu, kiu legas. Pro la enhavo ... nu, iu antikva Romiano sugestis, ke oni ne disputu pri gustoj.

La intrigo estas pli-malpli klasika, sed eble de pli moderna vidpunkto. Nome: knabino perdas knabon ... knabino pasigas pli ol cent paĝojn obsedite de memoroj pri knabo ... knabino klopodas dronigi siajn sopirojn per aliaj knaboj, sed sensukcese. Knabino tamen daŭre vivas. Eble knabino verkos aŭtobiografian romanon?

Nu, multaj el la intrigoj de Ŝekspiro estis simile sensukaj; ili ankaŭ ricevis sian guston el la lingvaĵo. Ekde la komenco -- "Mi fartis iom kiel uzita glubendo, kiun oni klopodas reuzi sed ĝi ne plu fikstenis" == mi atendis kvazaŭ majstran regadon de la lingvo tra la tuta libro. Aŭ, de paĝo 128:

Antaŭ relvoja barilo aŭtoj haltigitaj: vico de ruĝaj lumoj kiel koliero etendita en skatolo el nokto. En vilĝo mallumo grimpas sciurrapide al pinopintoj. Ruĝaj lumoj post ili oftiĝas, detruante silenton per rebrilo. La trajna sireno laŭtiĝas: akra radio de ĝeno entranĉas la nokton. Urbiĝas. Mi venas hejmen.

Ĝenoj venas de la literstilo -- la oblikvan oni nepre rezervu por elstarigendaj vortoj aŭ esprimoj -- kaj de la diversaj preskoboldaĵoj, kiuj aperas tra la tuta libro. Inter tiuj lastaj mi nenie trovis senintencan klasikaĵon; sed eble hispanlingvanoj ridus vidante la vorton "nalgluiĝis" sur paĝo 10.

Bonan legadon.

_______________________________________

 

Reen al:

Ĉefpaĝo originala literaturo