Suno kaj ombroj

La difino pri kio estas poezio, prave povas respondi al pluraj kaj malsamaj rezultoj, opinioj kaj nuancoj, laŭ la celoj de ĉiu poeto kaj la cirkonstancoj laŭepokaj akordaj je la postulatoj de iu ajn skolo aŭ bezonoj historie sociaj.

Ekde Homero ĝis la nuntempaj esprimadoj socirealismaj, abstraktaj aŭ kriptaj (trans la pontoj de la romantismo kaj, poste, precipe, de la simbolismo), la poezio ĉirkaŭprenas plej variajn epokojn, ne nur pri modoj kaj lingvaj evoluoj, sed pri ĝeneralaj faktoj home novaj .

La "Esperanta Antologio, 1887-1981" de W. Auld, evidentigas tion, pro la kapablo de senhalta plifirmiĝo lingva, ŝanĝoj socialaj kaj konstantaj eltrovitaj novaj rimedoj beletraj. (En la kataluna, de Llull ĝis March kaj de Verdaguer ĝis Riba, la poezio pli kaj pli altrangis intelekte.)

Rejna de Jong, kiu daŭre persistis kiel poetino - ĉar ŝi jam montriĝis en la jam citita "Antologio" -, nun prezentas poemaron titolitan "Suno kaj ombroj", defiante formulojn de nova strategio poezia, celante adopti klasikajn esprimeblecojn pri formo, rimaro kaj temaro inter personaj sentoj kaj fajnaj bildoj de pejzaĝa enkadriĝo.

La enhavo konsistas el du partoj, nome "Suno kaj ombroj" kaj "La homo kaj la naturo". En ambaŭ, la poemoj prikantas klasike, sen tro da elturnaĵoj, la naturan belecon kaj la idealan rolon de la homo antaŭ lia fizika mondo: ĉio, per versoj tajlitaj laŭ diamantoj de heleco kaj emocio.

La poemoj de la unua parto aspektas kiel buntaj akvareloj, invitante nin gustumi poezion iom forgesitan.

Lingvokomencantoj sendube povas trovi en tiu poemaro sufiĉajn invitajn motivojn por ekfariĝi adeptoj de la esperanta liriko.

Gabriel Mora i Arana

Rejna de Jong: Suno kaj ombroj, Flandra Esperanto-Ligo, Antverpeno. ISBN 907706-602-0. 75 paĝoj. 10 eŭroj .

 

 

Reen al:

Suno kaj ombroj Rejna de Jong Ĉefpaĝo originala literaturo