Julian Modest: Mara Stelo

Por verkisto, vojaĝo buse aŭ trajne prezentas senlimitajn fontojn de inspiriceco, speciale por mallongaj noveloj, la pejzaĝo konstante malsimilas. Julian Modest priskribas la aŭtunan splendecon per kolora kaj riĉa stilo: 'La folioj de la arboj jam estas tegolruĝaj, helbrunaj kaj kuproorecaj'. En ´Aŭtuna renkontiĝo' la longa kaj enua veturado kreas la etoson por komuniki laŭ la renkontroj. Du amikoj kiuj vojaĝas trajne kreas nature okazon por rememori, tie terura afero en ´Labirinto en ĉina loĝkvartalo'. Ankaŭ stacidomo, ekstertempa loko kiu oni longe atendas sed brutala foriras, favoras paroladon kiel en ´Mara stelo'.
En ´Vulpa restoracio' aŭ ´Ili amis unu la alian', la scenejo okazas en restoracio, senmova loko kun multe da tempo. Talente Julian Modest aldonas gravecon al silento, li pretas atentiveman orelon al tiu kiu ŝatas rakonti. En kafejoj, lokoj kie, oni alvenas, parolas libere kaj foriras, tiu 'vojaĝanto de la vivo' skizas ´kalejdoskopon' de nekonataj viroj kiel pentristo en ´Raŝo, Viktor, Stavi'.
Ĉefe la temoj parolas pri amo, kiam sento transpasas limojn kiel en ´Aŭtuna renkontiĝo' ´Ili amis unu la alian' , ´La kulpo'. En ´La mevoj ne forflugas en la pluvo', la tondro mortis la amantojn ´ Brakumante unu la alia Emi kaj Milko falis sur la sablon', vigla bildo!
En ´Labirinto en ĉina kvartalo', Mario estas salvita dank' al miraklo de amiceco. Sed reciproka amo ne estas ĉiam al la rendevuo: ´Bierejo: du maristoj', ´Negoco' kaj ĉefe 'Vira doloro' priskribas la komplekson de vivdoloro en malfinita sceno. Julian Modest elprovas tenerecon pri knaboj jam kaptitaj en plenkreskulaj aferoj: 'Nina kaj la knabo', ´Nevidebla knabo' ' Tendaro por ŝtelistoj' kaj ´La nevidebla knabo'.
Verki malongajn novelojn postulas mastri kadron kaj samtempe lasi flugi sentojn libere eĉ freneze. Ŝajnata defio. La leganto sentas kiel 'Mara stelo'.

Ŝanjo